Περιγραφή
Χιλοπίτες από τον γνήσιο αρχαιοελληνικό σπόρο ζέας. Πλούσιες σε μαγνήσιο , και βιταμίνες, με λιγότερη γλουτένη από το σιτάρι, εύπεπτες θρεπτικές και πολύ γευστικές.
Η ζέα (Triticum dicoccum) είναι ένα από τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο. Δείγματά του έχουν βρεθεί σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον ελλαδικό χώρο με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12.000 χρόνια π.χ.
Οι αρχαίοι δεν έτρωγαν ψωμί από σιτάρι. Το σιτάρι το είχαν ως τροφή των ζώων και το ονόμαζαν πυρρό. Στην μυκηναϊκή εποχή, κάθε σπίτι έφτιαχνε μόνο του το ψωμί που κατανάλωνε και για το λόγο αυτό είχε το χειροκίνητο μύλο του, που μετέτρεπε την ζέα σε αλεύρι. Η μαρίνα Ζέας του Πειραιά οφείλει το όνομά της στις συναλλαγές ζειάς-ζέας που γίνονταν στην περιοχή την αρχαιότητα.
Συγκεκριμένα, τα προϊόντα από δίκοκκο σιτάρι/ζέα περιέχουν 40% περισσότερο μαγνήσιο και τα ζυμαρικά του είναι πολύ πιο ελαφριά από τα κοινά ζυμαρικά. Το μαγνήσιο επιπλέον, ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Περιέχει υψηλά ποσοστά του αμινοξέος λυσίνη που καθιστά τα ζυμαρικά που παράγονται από αυτό ιδιαίτερα εύπεπτα. Η λυσίνη, ακόμα, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και είναι το βασικό στοιχείο στη βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου. Το αλεύρι από ζέα δεν φράσει τις αρτηρίες, όπως το αλεύρι από το απλό μονόκκοκο σιτάρι που τρώμε (μαλακό ή σκληρό), το οποίο περιέχει γλουτένη. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, φυτικές ίνες, μέταλλα και ρυθμίζει καλύτερα την γλυκόζη στο αίμα, για αυτό είναι ιδανική για διαβητικούς.
Συστατικά: σιμιγδάλι δίκοκκου σίτου, πρόβειο γάλα και αυγά βιολογικής γεωργίας.
